Na stacji benzynowej pod Częstochową w nocy trwa nerwowa krzątanina. Ktoś niesie ostrożnie kawę komuś bardzo bliskiemu, kolejka do toalety wydłuża się a pani w zielonym szalu niewzruszenie maluje usta na różowo.

Wieś Beniowa już dawno nie istnieje. W 1946 komuniści wysiedli ostatnich mieszkańców. Ale obok rośnie stara przeszło 200 letnia lipa. Stoi niewzruszona i na pewno pamięta życie wsi - starą cerkiew, tartak, hutę szkła. Pamięta pewnie jeszcze dużo więcej...

Janina urodziła się w 1933 roku w Warszawie. Kiedy miała jedenaście lat wybuchło powstanie. 1 sierpnia poszła do koleżanki na Starówkę ale nie mogła już wrócić do domu. (Powstanie bardzo w niej ,,siedziało”, co roku pierwszego sierpnia jeździła do Warszawy na Apel Powstańczy). W 1939 roku, zimą ojciec Janiny wyszedł z domu i zaginął. Dopiero córka pani Czaplowej ustaliła, że zginął zaraz na początku wojny. Janina była jedynym dzieckiem. Po upadku powstania została wraz z ocalałą ludnością cywilną wywieziona do Pruszkowa. Dziewczynka pamiętała jednak słowa mamy – kiedy skończy się wojenna zawierucha czekajmy na siebie w Łowiczu (tam rodzina przed wojną spędzała wakacje). Udało się! Mama z córką szczęśliwie się odnalazły!

Zachowało się też zdjęcie Heleny z 1941 roku ze szpitala w którym leżała po operacji wyrostka. Helena jest już wtedy nastolatką, wygląda prawie tak jak moja nastoletnia córka - dumne i trochę zbuntowane spojrzenie.

To, że jesteś joginką nie oznacza, że w trybie idealnym zen przyglądasz się z łagodnym uśmiechem światu. Bycie joginką nie odcina mnie od wkurwu, rozpaczy i zwątpienia.

W 2002 roku przed kolejnymi wyborami pani Jola postanowiła, że jej Komitet Wyborczy będzie się składał z samych kobiet. ,,Postanowiłam promować kobiety, bo jest im trudniej – boją się poddawać weryfikacji, musza godzić zajęcia domowe z zawodowymi.”

,,Mnie na przykład, zanim po trzydziestce zaczęłam być rozpoznawalna jako feministka, nazywano często ładną dziewczyną (…) Nie tylko bardziej niż kiedykolwiek wcześniej opisywano mnie z perspektywy mojego wyglądu, ale powiedziano mi także, że to, jak wyglądam, jest jedynym powodem dla którego ktokolwiek zwraca na mnie uwagę.” Gloria Steinmen

Po filmie ,,Siłaczki" (dokument o pierwszych polskich sufrażystkach, które walczyły o prawa kobiet na przełomie XIX i XX wieku) starsza pani, która prawie zawsze przychodzi na nasze Kino Kobiet z Pyskowic, wzruszona bardzo powiedziała, że nie wolno zapominać o kobietach, które były przed nami.Cały czas musimy podtrzymywać ten ogień!

Jeśli chcesz być nieszczęśliwy, myśl o nieszczęśliwych rzeczach. Jeśli chcesz być zadowolony, myśl o wszystkich tych rzeczach, które już masz

Naczelna antyfeministka Ameryki, Phyllis Schlafly prezentuje się jako jedna z idealnych żon przed zgromadzoną licznie widownią mężów. Prezentuje się w kostiumie kąpielowym. Patriotycznym kostiumie kąpielowym, bo jej mąż jest jednym z ważniejszych darczyńców i znanym prawnikiem. Ach! Wygląda świetnie (pięćdziesięciolatka i matka szóstki dzieci), ach wygląda nieziemsko. Mąż jest zadowolony. Inni mężowie zazdroszczą.

Czy wiedziałyście o tym, że Chinki tysiąc lat temu pisały listy własnym pismem, które wynalazły, ponieważ nie mogły chodzić do szkoły jak ich bracia. Nazwały je ,,pismem kobiecym”. Listy pisały do siebie nawzajem bardzo otwarcie buntując się przeciw ograniczeniom, którym podlegały. Niektóre kobiety kazały się nawet pochować wraz ze swoimi listami przyjaźni, tak ważne dla nich były.

Rano czytałam o Emily Dickinson. Emily urodziła się w 1830. Miała płomienne rude włosy i przez ostatnich dwadzieścia lat życia nie wychodziła z domu. Podobno przeżyła ciężki miłosny zawód. Za jej życia ukazało się tylko kilka wierszy, za to po jej śmierci znaleziono 1775 utworów związanych w zeszyciki i schowanych w zamykanym na klucz kuferku.No właśnie, Emily urodziła się w 1830 ale jej wiersze są zadziwiająco współczesne.