Kobiety znowu protestują na ulicach na ulicach. Klementyna Suchanow zostaje zatrzymana przez policję.

Przedsiębiorcy ogłaszają bunt.

A premier nagle otwiera wszystkie galerie (te niehandlowe również).
(Mama niepełnosprawnego chłopca opowiada mi o swojej walce, jest niezwykłą Wojowniczką!)

Justyna Kopińska w swoim przedostatnim felietonie pisze, że w czasach niepewności i zanikającej komunikacji lekarstwem jest możliwość mówienia o tym, co nas niszczy. Mówienia wprost. I możliwość pogadania z kimś. I żeby nie deprecjonować problemów innych osób. Rozmawiałyśmy o tym na jodze. (A w przyszłym tygodniu będziemy czytać o polowaniu na wiedźmy czyli kronikę kobiet niepodporządkowanych).

Jesteśmy zmęczone. Aż po nagi horyzont trwa zima. Pełnia Wilczego Księżyca. I znowu pada śnieg.

,,Nie wierzysz, że niebo się wali, dopóki jego kawał nie zleci ci na głowę’’. Margaret Atwood, Testamenty (ta książka jest ciągiem dalszym Opowieści Podręcznej).

Nadchodzą trudne czasy. Ale jak pisze Kopińska ważne jest, żeby na początkowym etapie lęku podchodzić do problemów jak Spartanie do wrogów- nie myśleć o wszystkim naraz.
(I żeby szukać drugiego człowieka. Relacji. Działania razem. Nadziei w mroku).

Fotka Hania Wierzbicka, października 2020, Nic o nas bez nas