To było Nic, Urszula Kozioł

To było Nic, 
co weszło na chwilę pomiędzy nas
niewidzialne lecz rozedrgane weszło
i zaczaiło się.

Cóż to za Nic
Niby go nie ma a jest
i już
od ramienia do ramienia urasta obwód
i już płata nam coś korci i plącze.

Zerkam a ty
dorysowujesz mu skrzydło.
Zerkasz –
to ja też mu skrzydło przyprawiam
a to – mig mig –
i odfrunęło.

Odfrunęło Nic z naszymi skrzydłami
i zaraz nam czegoś zabrakło.