Na tym zdjęciu robię na basenie Meduzę czyli zanurzam uszy chociaż kiedyś koszmarnie się tego bałam. Mój Świat wtedy był raczej groźny. Teraz staram się wieść odważne życie. Kocham to życie i nieustanne starania.

,,W środku trochę się z siebie śmieję i staram się budować dystans do tych moich lęko-strachów. Mówię sobie, ale tak z przymrużeniem oka, za Herbertem: Bądź odważny/w ostatecznym rachunku/jedynie to się liczy.” Jak oswoić smoka, rozmowa z Bogdanem de Barbaro.

Różowy zachód słońca.
Wielowieś i wiatraki na horyzoncie.
Pola mówi, że to pewnie jak na bezdrożach Ameryki.
Chwilę jedziemy w tamtą stronę. (Ale potem zawracamy).

W tym tygodniu na jodze było o smutku i o lęku oraz o krzywdzie i winie. A dziś na deser o przyjemności.
(Książka Czując, rozmowy o emocjach Agnieszki Jucewicz)

A przecież kolejne wojny, pandemie, inflacje, kryzysy przed nami.

,,Pyszne wino, smaczne jedzenie, muzyka i seks są super, ale bogate życie to tak naprawdę sensowne życie - głębokie relacje z ludźmi, staranie się o to, żeby uczynić świat nieco lepszym, podążanie za interesującymi, wymagającymi projektami, pewna doza zmagania się i niewygody również.'' Zmysły to za mało, rozmowa z Paulem Bloomem.

Oraz odwaga. Odwagi zatem (szepczę sobie sama po cichutku i z czułością do ucha!)