Żyjmy mocno w tych dziwnych czasach...
Po przebytym kilka miesięcy temu Covidzie kawa wciąż pachnie zupełnie inaczej. Ulubione białe wino w najlepszym wypadku nie pachnie w ogóle a świat moich zapachów kompletnie zwariował i taki już pozostał, czasem bardzo bardzo nieprzyjemny (czy ta zapachowa rzeczywistość zostanie ze mną już na zawsze? Ilu nas takich ,,czujących inaczej” jest?)
Zamek w Olkuszu wyglądał posępnie. Padał deszcz i było przerażająco zimno.
...
(O czym tak naprawdę chcę usłyszeć?)
W piątek pod Lidlem letnie poruszenie. Ludzie kupują karkówkę i piwo. A ja spotkałam znajomą. Wystarczył moment, by zacząć rozmawiać naprawdę szczerze. (Na koniec przytulamy się mocno).
....
Dziewczyna, kobieta, inna
Bernardine Evaristo
Herstoria Carole
nikt nie opowiadał głośno o dorastaniu w mieszkaniu komunalnym w bloku, o wychowaniu przez samotną matkę sprzątaczkę
nikt nie opowiadał głośno, że nigdy nie był na żadnych wakacjach, nigdy w życiu
nikt nie opowiadał głośno o tym, że nigdy nie leciał samolotem, nie widział spektaklu w teatrze ani morza, nie jadł w restauracji z obsługą kelnerską
nikt nie opowiadał głośno o tym, że czuje się zbyt głupigrubybiedny albo po prostu, że jest nie na miejscu, nie pasuje, nie nadaje się
nikt nie opowiadał głośno o tym, że w wieku trzynastu i pół roku przeżył gwałt zbiorowy
...
Podobno technik pomocowych można się nauczyć. Ale serca to już nie - mówi do nas na koniec szkolenia świetna psycholożka, która prowadzi szkolenie psychologiczne na temat skutków przemocy seksualnej.
...
Po przebytym kilka miesięcy temu Covidzie kawa wciąż pachnie zupełnie inaczej. Ulubione białe wino w najlepszym wypadku nie pachnie w ogóle a świat moich zapachów kompletnie zwariował i taki już pozostał, czasem bardzo bardzo nieprzyjemny (czy ta zapachowa rzeczywistość zostanie ze mną już na zawsze? Ilu nas takich ,,czujących inaczej” jest?)
...
Niebo zasnute jest chmurami. Wczoraj przeszłam prawie 30 km.
(Zamek w Olsztynie wyglądał złowrogo i posępnie.)
U kresu tej wycieczki zmęczona powtarzałam sobie po cichutku (który to już raz?):
„Moje życie tak jak każde inne jest zagadkowe i nieodwołalne. Tak bliskie, tak dzisiejsze i tak bardzo moje. Dać mu się toczyć to najdziksza droga.” (Dzika droga, Cheryl Strayed)
To przecież mógłby być nasz hymn. Żyjmy mocno w tych dziwnych czasach!
...
(O czym tak naprawdę chcę usłyszeć?)
W piątek pod Lidlem letnie poruszenie. Ludzie kupują karkówkę i piwo. A ja spotkałam znajomą. Wystarczył moment, by zacząć rozmawiać naprawdę szczerze. (Na koniec przytulamy się mocno).
....
Dziewczyna, kobieta, inna
Bernardine Evaristo
Herstoria Carole
nikt nie opowiadał głośno o dorastaniu w mieszkaniu komunalnym w bloku, o wychowaniu przez samotną matkę sprzątaczkę
nikt nie opowiadał głośno, że nigdy nie był na żadnych wakacjach, nigdy w życiu
nikt nie opowiadał głośno o tym, że nigdy nie leciał samolotem, nie widział spektaklu w teatrze ani morza, nie jadł w restauracji z obsługą kelnerską
nikt nie opowiadał głośno o tym, że czuje się zbyt głupigrubybiedny albo po prostu, że jest nie na miejscu, nie pasuje, nie nadaje się
nikt nie opowiadał głośno o tym, że w wieku trzynastu i pół roku przeżył gwałt zbiorowy
...
Podobno technik pomocowych można się nauczyć. Ale serca to już nie - mówi do nas na koniec szkolenia świetna psycholożka, która prowadzi szkolenie psychologiczne na temat skutków przemocy seksualnej.
...
Po przebytym kilka miesięcy temu Covidzie kawa wciąż pachnie zupełnie inaczej. Ulubione białe wino w najlepszym wypadku nie pachnie w ogóle a świat moich zapachów kompletnie zwariował i taki już pozostał, czasem bardzo bardzo nieprzyjemny (czy ta zapachowa rzeczywistość zostanie ze mną już na zawsze? Ilu nas takich ,,czujących inaczej” jest?)
...
Niebo zasnute jest chmurami. Wczoraj przeszłam prawie 30 km.
(Zamek w Olsztynie wyglądał złowrogo i posępnie.)
U kresu tej wycieczki zmęczona powtarzałam sobie po cichutku (który to już raz?):
„Moje życie tak jak każde inne jest zagadkowe i nieodwołalne. Tak bliskie, tak dzisiejsze i tak bardzo moje. Dać mu się toczyć to najdziksza droga.” (Dzika droga, Cheryl Strayed)
To przecież mógłby być nasz hymn. Żyjmy mocno w tych dziwnych czasach!