Mimo że większość z tych opowieści jest słodko - gorzka, mam nadzieję, że dostarczyły państwu wielu wzruszeń, a być może niektórym dały też nadzieję, bo - jak mawiała Lusia - nigdy nie jest za późno. Na nic nie jest jeszcze za późno.

Z wydechem podziękuj sobie za praktykę. Niech umysł pokłoni się sercu. Namaste.

Życie wije się jak leśna ścieżka. Są okresy kwitnienia i takie kiedy liście z nas opadają odsłaniając nagi szkielet.