W tym szalonym świecie uczymy się oddychać. Uczymy się odwagi. Uziemienia. Bycia razem. Dzikości.

I wracając do Kongresu i prof. Środy. Nie ma dobrego życia w złym świecie. Relacje, budowanie więzi, empatia. Bycie blisko. Słowa. Pisanie, mówienie. Rozmowa. To wszystko ma moc.

Grabię liście i myślę o tym co zrobi kobieta w lesie, która ma miesiączkę. Albo ten tłum na granicy - jak to jest stać w takim tłumie. Jeśli komuś chce się siku. Albo się boi bardzo.Oraz o tym, że migranci podobno przypuścili atak.