Byłam na Simonie w zeszłą niedzielę.

Potem poniedziałek i bardzo intensywny tydzień.
Staż na oddziale psychiatrycznym, joga, gabinet.
Dużo rozmów i emocji.

Mnóstwo spraw.
Wciąż jednak Simona chodzi za mną.
Najbardziej zapamiętam scenę w której Simona krzyczy z rozpaczy. Z brzucha. Wyje. Zwierzęco.
(Znam z przeszłości to wycie. Też tam byłam.)

Niezwykły to jest film.
O kobiecości. Sile. Pasji.

Mówią nam, że musimy znaleźć drugą połówkę. (Tak jakbyśmy były niepełne.)
Mieć zawsze orgazm.
Być zawsze matkami.
Itd itd
A przecież można inaczej…

…

Film Simona Kossak, reż Adrian Panek
Piękna i niepokorna Herstoria to jest.