Kolejne Kominkowo za nami. 18 Kobiet i świetny czas. Nastepny wyjazd już w marcu...

To jest film - rozmowa, której nigdy nie odbyłam ze swoją babcią. Babciu, tak bardzo żałuję, że kiedy odchodziłaś to byłam za młoda i za bardzo zajęta swoimi sprawami, żeby zapytać Cię o ważne rzeczy.

Jadę teraz powrotnym busem w kierunku Polski. Zapada zmrok. Berlin zostaje gdzieś z tyłu i naprawdę kiedy zamykam oczy to wspomnienia o nim są niesamowicie kolorowe i tętniące życiem.

Z Kopalnia Pozytywnej Zmiany w Stacji Kultura w Pyskowicach. Piękne spotkanie, dobry czas :-)

I przypominam sobie te wszystkie ,,za bardzo bezpieczne” miejsce. Tak bardzo bezpieczne, że aż usztywniające. Pełne ciasnych i wiążących przekonań. To co w środku jest milusie, bo znajome a to co na zewnątrz jawi się jako groźne i pochłaniające. Boję się więc wyściubić nawet kawałek noska.

#gabinet#psychoterapia#gestalt#pyskowice

Radość z podróży ale niekoniecznie na drugi koniec świata. Ważne spotkania z ludźmi (również te bardzo przypadkowe i nieplanowe). Ale to jest też film o kobiecym starzeniu się. O szukaniu rozwiązaniu pomimo beznadziei (też tam kiedyś byłam w tej beznadziei). O radości życia to jest film! I o tym, że ludzie są sumie dla siebie dobrzy. Życzliwi. (Lubię w ten sposób myśleć.)

Jak co roku. Kobiece poświąteczne spotkanie jogowe. Tym razem u mnie. Chociaż spotykałyśmy się w różnych miejscach. Już tyle lat…dziękuję drogie Kobiety!

Z pociągu obserwuję rozświetlone okna kamienic. Chorzów Batory, Świętochłowice. Lubię sobie wyobrażać życie za tymi oknami. Jak tam Wasze życie ludzie? Lubicie święta? Boicie ich? Czekacie czy wręcz przeciwnie?

Rozmawiam z pacjentami na oddziale psychiatrycznym - część bardzo chce ,,wyjść na święta”. Dopiero po dłuższej rozmowie okazuje się ile pod spodem jest lęku, niepewności. Czym to ,,wyjście na święta” ma być? Jakie mam oczekiwania?

Mówią nam, że musimy znaleźć drugą połówkę. (Tak jakbyśmy były niepełne). Mieć zawsze orgazm. Być zawsze matkami. Itd itd A przecież można inaczej…

Autorką projektu jest wspaniała Iwona Demko a Jej Clitoris podróżuje od dwóch lat po Polsce. Jest ciągle w drodze. Mój dom był domem nr 39 ale najpiękniejsze chwile przeżyłyśmy na jodze rozmawiając o przyjemności! To było przyjemne i radosne doświadczenie! Dziś Clitoris jest już w innym domu...

Otwieram oczy. Czy większość populacji mieści się w tej normalności i o jakich cechach tak naprawdę mówimy. Skąd się bierze cierpienie? I co to znaczy być osobą lękową, DDA, narcystyczną i inną diagnozą? I czy to czasem nie jest pewną częścią doświadczenia nas wszystkich?