Wracając wśród sierpniowych pól myślę o tym czego się boję, o lękach moich bliskich ale też o tych o których słyszę od moich klientów w gabinecie.

Malując pragnę wyrazić siebie i swój zachwyt nad Wszechświatem, a także skierować Wasz wzrok na piękno Kosmosu, którego w codziennym zgiełku nie dostrzegamy.

Doprowadzenie do powstania takiego pingwina, wysiedzenie go, wyklucie, wyżywienie jest sprawą nieomal przekraczającą pingwinie siły!

,,Wykorzystując wieloletnie doświadczenie w pracy z ludźmi stworzyła Pani grupy, których uczestniczki otrzymują wsparcie na drodze do odnalezienia swojej wewnętrznej siły.''

Słońcu ani śmierci nie można patrzeć prosto w oczy. Czytam Yaloma ,,Leżąc na kozetce” powieść psychoterapeutyczną, która kupiłam dawno temu w zimnej wczesnowiosennej Polsce.

Dunaj tuż za miastem płynie szeroko. Znajdujemy miejsce tuż przy rzece. Bezkresne przestrzenie, komary, ptaki i wielka rzeka. Rzeka, która budzi respekt.

Tak naprawdę to nie wiem co czuje Baca. Nie wiem co czują mnisi wyśpiewujący swoje pieśni w tak obcym mi języku. Jak im jest w ich życiu?

Skała jest twarda. Mocna i wieczna. Natomiast woda jest miękka, płynna i zmienia kształty. Podobno kropla wody drąży skalę. Czy zatem to co miękkie i elastyczne jest silniejsze od tego co twarde i silne?

Dużo pytań. Nie ma odpowiedzi. Nie jestem przyzwyczajona do takiego stanu.,,W moim świecie” odpowiedzi są pożądane. Diagnoza. Leczenie. Wyrok. Albo szybkie rozwiązanie. Jesteś taka albo taka. Ja tak mam. Ty masz tak. Koniec i kropka.

Może Ewa nigdy nie miała być dla nas ostrzeżeniem, może miała być naszym wzorem. Miej pragnienie. Zjedz jabłko. Niech wszystko płonie.

San jest taki płytki. Pies chłodzi się w jego powolnym nurcie. Czuć, że żyję. Żyć pełnią. Takie proste i takie trudne.

Co sprawia, że po traumie niektórzy się podnoszą? Stają się mocniejsi w miejscu złamania? (To jest to co będzie mnie zajmować pewnie do końca mojego życia…)

Dziś pada deszcz, ogarniam zaległe sprawy, kot głośno mruczy, bez wciąż kwitnie, zieleń wylewa się z każdego zakątka i trochę jednak myślę o sztuce dobrego życia.