Skała jest twarda. Mocna i wieczna. Natomiast woda jest miękka, płynna i zmienia kształty. Podobno kropla wody drąży skalę. Czy zatem to co miękkie i elastyczne jest silniejsze od tego co twarde i silne?

Dużo pytań. Nie ma odpowiedzi. Nie jestem przyzwyczajona do takiego stanu.,,W moim świecie” odpowiedzi są pożądane. Diagnoza. Leczenie. Wyrok. Albo szybkie rozwiązanie. Jesteś taka albo taka. Ja tak mam. Ty masz tak. Koniec i kropka.

Może Ewa nigdy nie miała być dla nas ostrzeżeniem, może miała być naszym wzorem. Miej pragnienie. Zjedz jabłko. Niech wszystko płonie.

San jest taki płytki. Pies chłodzi się w jego powolnym nurcie. Czuć, że żyję. Żyć pełnią. Takie proste i takie trudne.

Co sprawia, że po traumie niektórzy się podnoszą? Stają się mocniejsi w miejscu złamania? (To jest to co będzie mnie zajmować pewnie do końca mojego życia…)

Dziś pada deszcz, ogarniam zaległe sprawy, kot głośno mruczy, bez wciąż kwitnie, zieleń wylewa się z każdego zakątka i trochę jednak myślę o sztuce dobrego życia.

Z a c z n i j. Tak się czyści zatrutą rzekę. Jeśli się boisz niepowodzenia, zacznij mimo to, a jeśli nie można inaczej, to ponieś klęskę, pozbieraj się i zacznij od nowa.

O herstorii, o mojej pasji i pracy z kobietami. I o życiu. Posłuchajcie K3 czyli podcastu o dobrym życiu Dariusza Bugalskiego.

Normalne życie w cieniu innych murów. Ogrodzić się by za wiele nie widzieć. Na ile mogę odwrócić oczy? A może nawet zamknąć oczy? Zobojętnieć? Dbać tylko o swój ogródek?

50 róż i moje głębokie doświadczenie tego, że życie pomimo trudności i zmienności - jest piękne.

Fiński reżyser czule opowiada o romansie "zwyczajnych ludzi" – już nie najmłodszych, niezamożnych i z początku nie najszczęśliwszych.

Ludzie i żywy kontakt. Choć bywa trudno i bywa za dużo i nie mam ostatnio czasu na pisanie to czuję, że żyję.