Za furtką stoi starszy pan. Nie widzę połowy twarzy, bo zasłania ją maseczka. Nie widzę czy się uśmiecha czy wręcz przeciwnie. Ale wychodzę. Niechętnie.Deszcz ścieka mi po plecach, wracam i narzucam niedbale zielony sweterek.

Wysyłam właśnie ostatnie materiały do mojej długo wyczekiwanej i wymarzonej książki. Książka ukaże się w listopadzie. W tym przypadku koniec może okazać się niezłym początkiem (i chociaż życie przynosi mi kolejne ,,końce’’ niezłomnie jak Kapitan Waterhouse nie poddaję się i marzę…)

Na stacji benzynowej pod Częstochową w nocy trwa nerwowa krzątanina. Ktoś niesie ostrożnie kawę komuś bardzo bliskiemu, kolejka do toalety wydłuża się a pani w zielonym szalu niewzruszenie maluje usta na różowo.

Wieś Beniowa już dawno nie istnieje. W 1946 komuniści wysiedli ostatnich mieszkańców. Ale obok rośnie stara przeszło 200 letnia lipa. Stoi niewzruszona i na pewno pamięta życie wsi - starą cerkiew, tartak, hutę szkła. Pamięta pewnie jeszcze dużo więcej...

To, że jesteś joginką nie oznacza, że w trybie idealnym zen przyglądasz się z łagodnym uśmiechem światu. Bycie joginką nie odcina mnie od wkurwu, rozpaczy i zwątpienia.

Jeśli chcesz być nieszczęśliwy, myśl o nieszczęśliwych rzeczach. Jeśli chcesz być zadowolony, myśl o wszystkich tych rzeczach, które już masz

Naczelna antyfeministka Ameryki, Phyllis Schlafly prezentuje się jako jedna z idealnych żon przed zgromadzoną licznie widownią mężów. Prezentuje się w kostiumie kąpielowym. Patriotycznym kostiumie kąpielowym, bo jej mąż jest jednym z ważniejszych darczyńców i znanym prawnikiem. Ach! Wygląda świetnie (pięćdziesięciolatka i matka szóstki dzieci), ach wygląda nieziemsko. Mąż jest zadowolony. Inni mężowie zazdroszczą.

Rano czytałam o Emily Dickinson. Emily urodziła się w 1830. Miała płomienne rude włosy i przez ostatnich dwadzieścia lat życia nie wychodziła z domu. Podobno przeżyła ciężki miłosny zawód. Za jej życia ukazało się tylko kilka wierszy, za to po jej śmierci znaleziono 1775 utworów związanych w zeszyciki i schowanych w zamykanym na klucz kuferku.No właśnie, Emily urodziła się w 1830 ale jej wiersze są zadziwiająco współczesne.

Justyna Kopińska w jednym ze swoich felietonów pisze, że żyjemy w świecie, w którym wiele osób chce nas sprowadzić do parteru ale ważne jest to aby mimo różnychprzeciwności wytrwale naciskać przycisk ,,w górę”.

Ale teraz jeszcze pachnie bez. Siedzę na schodkach w różowych butach, które kompletnie nie pasują na ciężkie czasy.

Moja ulubiona Scena z Opowieści podręcznej to ta w której główna bohaterka-Podręczna wspominając dawne czasy, mówi że zmiany zawsze następują powoli - po cichu zmieniają konstytucję i straszą terroryzmem a potem jest już za późno. (Jeszcze się cieszysz, pijesz z przyjaciółką i śmiejesz perliście ale nagle okazuje się, że Twoja karta płatnicza już nie działa, nie możesz nią zapłacić, bo jesteś kobietą ale powoli przyzwyczajasz się i do innych rzeczy).

W tym tygodniu na jodze przeczytałam Wam naprawdę inspirujący wywiad z Wojciechem Eichelbergerem.,,Dlatego w kłopotliwych sytuacjach zamiast marzyć, wybieram działanie i zazwyczaj tę trudniejszą opcję.” (W.E.)

Nie poddajemy się!#antygodekgliwice